Een reus op lemen voeten…

Als je een beleefde en weinig complete kwalificatie moet geven aan Europa, dan lees je al eens iets over “een reus op lemen voeten”: groot, sterk, kapitaalkrachtig, machtig maar o zo zwak. Besluiteloosheid is er troef over alles en nog wat en 720 vet betaalde Europese parlementsleden zitten erbij en … kijken er naar.

De saga rond Gaza wordt met de dag grotesker: terwijl heel de wereld overtuigd is van de oorlogsmisdaden van Israël, terwijl het woord genocide als lang geen overdrijving meer is, kijkt Europa steevast naar zijn economische belangen en weigert ook maar één boze vinger richting Israël te richten. België en Vlaanderen kijken eveneens de andere kant uit en hebben blijkbaar te veel werk om de kleine man te pluimen.

Mijn geloof in een sterk Europa wordt met de dag kleiner en benadert momenteel het nulpunt. En, sorry Hilde Vautmans en Wouter Beke, maar al jullie wellicht goed bedoelde tussenkomsten op de sociale media verdwijnen in het niets als ik de daden van Europa bekijk. En dus behoren jullie tot die lethargische club die maandelijks zijn centen incasseert en voor de rest mee dobbert op de zee van nutteloosheid die Europa geworden is. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen de Duitsers er nog mee weg door te faken “Wir haben es nicht gewust”. Jullie, Europese politici, kunnen niet meer faken, jullie zijn verdomme zeer goed op de hoogte van elke dode in Gaza, van elke katholieke kerk die er door de joden gebombardeerd wordt, van elk kind dat zijn toekomst ontnomen wordt, van elke woonwijk die er verdwijnt. Maar jullie deden niks, doen niks en zullen niks doen.

Mijn geloof wordt nog kleiner als ik zie hoe jullie, omgaan met de minus habens Trump en zijn maatregelen. Hij schijt op de 720 hoofden van de Europese politici. Dat is een hoop kak maar de liberale Navo-baas Rutte noemt hem “daddy” en kruipt aan zijn gat in op zoek naar nog meer … van die shit. Maar van een Europees actieplan, een visie, enige daadkracht is er geen sprake. “Wij onderhandelen”, en that’s it. Waarom? Om de belangen van de rijken te dienen en alle kosten op de consumenten te schuiven. Want daar zal het op neer komen. Trump blaft even en iedereen is plots overtuigd de defensie-uitgaven te verdubbelen. Gaan de rijken dat betalen? Zeer zeker niet. En zo kan ik nog even verder gaan.

En dan Oekraïne. Europa beleeft een oorlog in zijn achtertuin en bougeert voor geen meter om die te beëindigen. Ook hier bepaalt Trump wat in Europa gebeurt en 720 parlementairen laten dat over zich heen gaan ... en zwijgen. En al dat non-beleid kost ons meer dan 130.000 euro per jaar en per parlementslid, in totaal bijna 100 miljoen zonder verplaatsingen, verblijfskosten en ziekteverzekering. Neen, ik geloof niet meer in dit Europa. Jammer, Hilde, Wouter en 718 anderen: Europa is geen reus, het is een geldverslindend kaboutertje dat vet betaald wordt om kak te ruimen.