Habemus papam!

De begroting van dit Arizonagedrocht is rond: niet 20 miljard, geen 10 miljard maar “slecht” 9,2 miljard wordt ons in de maag gespietst. Blijkbaar heeft de trip van drama Queen De Wever richting paleis en de wurggreep van 25 december er toch voor gezorgd dat “er” een akkoord is. In Rome zouden ze roepen “Habemus papam” en een blik witte rook open trekken.

Wie nooit van gedacht verandert, heeft ook nooit nagedacht. Je zou deze zegswijze kunnen toepassen op onze Belgische regeringspartijen, maar dat is volgens mij een brug te ver. Je hoort alle partijvoorzitters nu proclameren dat hun strijdpunten het gehaald hebben, ze hebben allemaal hun slag thuisgehaald. Kort door de bocht: men is dus niet van gedacht veranderd. Maak me nu niet wijs dat, wat maanden voordien onmogelijk kon, nu in een nachtje onderhandelen plots normaal blijkt te zijn. Hebben de politici dan een half jaar poker gespeeld? Mij dunkt van wel, ware het niet dat het meer op “jokeren” of “kwajongen” leek.

Het is wat het is, en de vakbonden zullen, meer dan waarschijnlijk tevergeefs, het land een dag of drie plat leggen. En van regeringszijde zullen ze daarvoor zwaar met de vinger gewezen worden, diezelfde regering die het land gedurende maanden gegijzeld heeft door kinderachtige spelletjes, immobilisme en achterkamertjespolitiek waarvan nu iedereen de pluimen op zijn hoed wil steken. Als je het mij vraagt: een zeer gevaarlijke activiteit met de vogelgriep die door het land raast. Want voor deze kiekens het zelf beseffen … worden ze opgeruimd. Zoals de wet het voorschrijft.

Tenslotte nog een boodschjap voor De Wever: Boni pastoris est tondere pecus, non deglubere